Jan Tregot (Tholen, 1970) studeerde aan de kunstacademie St. Joost in Breda. Tijdens zijn opleiding en in zijn beginjaren als beeldend kunstenaar, richtte hij zich vooral op tekenen en schilderen. Vanaf 2002 werkt hij als beeldhouwer. Een belangrijke expositie waarin zijn werk was opgenomen was Verspijkerd en Verzaagd die in 2017 in het Noordbrabants Museum plaatsvond. De tentoonstelling vormde een overzicht van 50 jaar hergebruik van heiligenbeelden in de Nederlandse beeldhouwkunst.

Als beeldhouwer heeft Tregot een gestileerde, symbolische beeldtaal ontwikkeld. Opvallend in zijn werk is de zorgvuldige uitvoering en de diversiteit van materialen die hij gebruikt. Naast natuursteen, metaal, hout en glas komen ook readymades voor zoals naalden en hamers.

Tot 2010 was zeep een veelvoorkomend materiaal in zijn sculpturen. Daarna zijn vijf jaar lang vooral gegoten vormen van beton die hij kleurt met pigment, een hoofdbestanddeel in zijn werk. In deze periode wordt de kleurstelling van zijn beelden steeds meer gericht op de kleurprincipes zoals die door Mondriaan zijn ontwikkeld.

Vanaf 2015 worden beeldelementen die hij voorheen van zeep maakte, uitgevoerd met albast en door de transparantie verschuift het zintuigelijke aspect van geur naar de waarneming van licht. In datzelfde jaar begint hij ook met het hergebruik van heiligenbeelden in zijn werk. Deze restanten van de secularisatie, worden door de bewerking van Tregot weer in een hedendaagse context geplaatst. In deze serie werkt hij soms samen met andere kunstenaars voor de beschildering van zijn beelden.

De sculpturen met de gestileerde beeldtaal en de reeks met hergebruik van devotionalia, ontwikkelt Jan Tregot momenteel naast elkaar.